19/23
1950’lerde Meksiko’da, kırklı yaşlarındaki bir Amerikalı göçmen, küçük bir Amerikan topluluğunda izole bir hayat yaşamaktadır. Ancak genç bir öğrencinin gelişi, adamı sonunda biriyle anlamlı bir bağ kurmaya iter. Daniel Craig, Guadagnino ile seçme kasetlerini izledikten ve Starkey’i görünce “Bu o” dedikten sonra sonunda Luca Guadagnino’yu Drew Starkey rolüne seçmeye ikna etti… William Lee: Hadi işe koyul! Ya da donanmada geçirdiği dört yıldan geriye ne kaldıysa. Graham Norton’un şovunda: Daniel Craig/Nicola Coughlan/Jesse Eisenberg/Kieran Culkin/Flo (2024). Naked Lunch’ı (1991) hiç izlemedim, ancak 2024 Londra Film Festivali’nde Queer filminin gösterimi sırasında sık sık düşündüm – belki de beklenen bir durumdu, çünkü William S. Burroughs her iki film için de kaynak materyali sağlamıştı. 1950’ler Meksika’sında, kırklı yaşlarındaki Amerikalı yazar William Lee? Ellili yaşlarında mı? Günlerini sarhoş olarak, uyuşturucu alarak ve diğer erkeklerle rahat seks yaparak geçiriyor. Bir gün, Eugene adında yakışıklı, kaslı, zeki bir genç adam bir bara girer ve Lee aşık olur. Peki Eugene’in kendisi ne istiyor? Ayrıca, düşünülmesi gereken o telepatik uyuşturucu olayı var… Yönetmen Luca Guadagnino’nun bu filmle stilistik olarak ne elde etmeye çalıştığından emin değilim. Setler neredeyse yalnızca düz renklerle (soluk kırmızılar ve zeytin yeşili gibi) yapılmış ve filmin geçtiği dönemin filmlerine saygı duruşunda bulunmak için tasarlandığını düşündüren bu temiz, renkli, belirsiz bir şekilde gerçek dışı görünüme sahip. Ama durum buysa, neden 50’lerin rock ve tekno film müziği olmasın? Daniel Craig (sadece ben miyim yoksa Sid James gibi konuşmaya mı başlıyor?) başrole zorlanıyor ve sürekli olarak açıkça kendisine ait olmayan bir aksanla saçma sapan konuşmalar yapıyor. Drew Starkey, manipülatif Eugene rolünde daha incelikli bir performans sergileyebiliyor ve kesinlikle dakik ve düzgün bir adam olarak karşımıza çıkıyor. Leslie Manville, Güney Amerika ormanlarında yaşayan bir doktor olarak tanınmaz halde. Aferin makyaj sanatçıları! Bu, anlatı içeriğinden çok sanatsal tarzıyla beni daha çok etkileyen türden bir film. Bir kere izleyebildim ama bir daha izlemeyeceğim.